ته نشین دل

دنیای صورتی فریب دهنده ای خواهد آمد و بی درنگ بی آن که بفهمی تورا میبلعد؛ تو را غرق خویش خواهد کرد و تا به خود بیایی دیگر اسیر سیالیت زمان شده ای.4 سال و اندی از آن روز ها که این وبلاگ را راه اند ته نشین دل ...ادامه مطلب

امروز بعد از مدت ها صفحه ی قدیمی را چک کردم و نوشته های آن را. 

آن روز ها گذشت و دیگر هیچ چیز شبیه به گذشته نیست همه چیز ظاهرا در افق روال است ب جز همان چیز که میخواستم ؛ اکنون در مرحله ی  رسیدن ب هفت خوانی هستم که  روزگاری با خود عهد کرده بودم. 

ته نشین دل ...

پاییز برایم طعم گذشته می دهد برگ هایی که ریخته اند و تو راه میروی طعم خرد شدن زیر پاهایت ندای کهنگی میدهد پاییز حرمت تمام خاطرات و افسوس هایی هست که گاه تازه و کهنه یادآوری آن شیرین است  سوزش دردناک نیست بارانش حس پاکی هشت سالگی را فریاد میزند  درختا ته نشین دل ...ادامه مطلب

   میان فهم و ادب دیواری است که نمی شکند...در پستوی پشتی اتاق زیر خانه نامه ای یافتم خطی بچگانه که درست است مال کودکی ام بود و در آن این چنین نوشته بود : بابا آب داد بابا نان داد ولی بقیه داستان چه ؟ در کودکی ام به دنبال بقیه داستان کتاب فارسی ام میگ ته نشین دل ...ادامه مطلب

        نزدیک دو ماه گذشت و اکنون کم حرف تر شده ام اندکی کم نق تر؛ اندک اندک مرا کشتند له شدم همان که انتظارش را داشتم تنها شدم در پس نگاه کسی ندوختم چون کنایه را در آن می دیدم اکنون که فکر میکنم تصمیم درستی گرفتم درست بود ولی طولانی و دردناک است؛ اس ته نشین دل ...ادامه مطلب

+ نجات    دیشب آدمی به من یاد داد که می توانم دراز بکشم و به چیزی فکر نکنم دیشب پس از مدت های طولانی برای ساعات کوتاهی طعم خوب هوسناک آسوده خاطر بودن را چشیدم این نعمتی است که آدم های کمی می تواند به تو القا کنند و اما صبر کنید آنتروپی در همان زمان ته نشین دل ...ادامه مطلب

   بازهم من و کاغذی که عمرش به اندازه تمام ساعات غلظت ماست ،گاهی اوقات با خود فکر میکنی و یقین داری به هدفت ، به همه آنچه که می خواهی ، تلاش میکنی اما چرا ؟ در این مرحله از زندگی هستم که با خود می گویم چرا ؟!! چرایی به بلندای تمام فکرایم در ذهنم  شروع به گردیدن میکند و عنان رفتار را از خود گرفته فرا خود را می میراند .    همه چیز واضح است فروید خود را شکافت تا نهاد را به فرا خود برساند اما چرا ؟!! این چرا جزء کدام دسته می تواند باشد غریزه یا یادگیریِ آن بخشِ کهنه ژنده و پوسیده که دستم را گرفت و روزی از روز ها به خانه اش برد .    خانه اش عجیب بود فرش های زندگی برهنه و لخته لخته زیر میز مطالعه اش بود ، دفتری باز همانند پنجره ای که آفتاب را در دلش راه داده بود نظرم را به خودش کشاند چنان محو شدم که توهم شیرین از دل فرهاد گریخت تصویر من ؟ نه آن خود من بودم واضح تر از تمام خنده های احمقانه ای که میزنم بود اما چرا ؟ عکس من روی دفتر درخشان تلالوگران روی میز آن هم روی فرشِ لخته لخته و برهنه چه میکرد.این منم که به خانه خود آمده ام ؟! آیا من قبلا اینجا بوده ام ؟! اما اینجا غریبانه تر از آن است که ته نشین دل ...ادامه مطلب

     روزگار ها درگذرند و در این گذر فقط بر امید تازیانه می زنند روزگاری با رویا سپری می شود و روزگاری در در فرط رویا و روزگاری دیگر در تجسم آن در واقعیت جان می دهد.این همان زندگی کودکانه ماست فقط دیگر رویاهایش به واقعیت بدل نمی شود تفاوتی در ذات آن نبوده است آن موقع خودمان هم در رویا بودیم اما روزگار ما را به درون خود کشاند..     اندکی صبر کنی نتیجه ی صبر خود را خواهی دید و آن صبر نداشتن است. صبر نداشتن برای تحقق رویایی که  سال ها برای آن صبر کرده ای کوبیدن سیمانی است که سال ها برای سفت شدنش زمان هدف داده ای.آری آغار زندگی در توهم سپری می شود حتی اگر موفق ه ته نشین دل ...ادامه مطلب

        نزدیک دو ماه گذشت و اکنون کم حرف تر شده ام اندکی کم نق تر؛ اندک اندک مرا کشتند له شدم همان که انتظارش را داشتم تنها شدم در پس نگاه کسی ندوختم چون کنایه را در آن می دیدم اکنون که فکر میکنم تصمیم درستی گرفتم درست بود ولی طولانی و دردناک است؛ استقامت سوغات تمام زندگانی من بوده است و من خبره این جنگ شده ام آدمی را تاب کرامت نیست جوانه زدم اندک اندک تا ثابت شود کسی که یک بار توانسته بار دیگر هم می تواند پیروز شود گویا دردی عمیق که همیشه همراهم بوده کم شده بود می خواستم عادی باشم  خوشحال شوم و شد ولی نشد نمیدانم شد یا نشد        میخواستم یک بار هم شده ان ته نشین دل ...ادامه مطلب

   میان فهم و ادب دیواری است که نمی شکند...در پستوی پشتی اتاق زیر خانه نامه ای یافتم خطی بچگانه که درست است مال کودکی ام بود و در آن این چنین نوشته بود : بابا آب داد بابا نان داد ولی بقیه داستان چه ؟ در کودکی ام به دنبال بقیه داستان کتاب فارسی ام میگشتم به راستی بقیه داستان گیتی چه بود ؟ امروز جوابی که برای خود یافتم و کم یا بیش آرامم میکند خود زندگی و عریان باد لطیفی که بر زمان عمر ما میکشد در اساس ما در طول زندگی فکر میکنیم که در زندگی چکاری داریم ؟ ما از نفس اکسیژن استفاده می کنیم میپرسیم چرا استفاده می کنیم ؛ ما در خود زندگی دروغ می گوییم و سپس میپرسیم چ ته نشین دل ...ادامه مطلب